Trening sportów walki – niezależnie od tego, czy jest to Karate, Judo czy Aikido  to bardzo dobra aktywność dla dzieci – znacznie lepsza niż gry zespołowe, takie jak piłka nożna czy koszykówka.

1. Samoobrona

Prawie każdy styl jest świetnym sposobem, aby poznać jakimi metodami można się bronić przed napastnikiem. Sporty walki uczą nie tylko technik obronnych, ale także sposobu myślenia o samoobronie. Pomagają również budować refleks potrzebny, jeśli kiedykolwiek będziesz w opałach.

2. Pewność siebie

Gdy dzieci stają się bardziej biegłe w wybranym sporcie walki, wzrasta ich poziom zaufania do siebie. Aby to osiągnąć muszą przejść wraz z trenerem długą drogę, ale poziom pewności siebie rozszerza się daleka po za dojo.

3. Pasy i stopnie

Sporty walki wykorzystują system kolorowych pasów, aby wskazać poziom wiedzy i umiejętności swoich zawodników. W wielu przypadkach, pierwszy pas może być osiągnięty w ciągu zaledwie kilku tygodni i kiedy dziecko go uzyska, zauważa, że wraz z odpowiednią motywacją, można odnieść sukces. Taki sukces zwykle nie wystarcza. Gdy dziecko przechodzi pomyślnie egzamin na pierwszy pas, myśli już o następnym. Pasy są doskonałym sposobem, aby pomóc dzieciom śledzić ich postępy i motywować je do dalszej pracy.

4. Dyscyplina

Mantrą każdego sportu  jest „praktyka czyni mistrza”. Podczas zajęć często powtarza się do znudzenia ćwiczenia i stosuje się je w praktyce, z dużym naciskiem na szczegóły i rytm.  Rzuty są powtarzane w kółko. Nawet podczas sparingu czy zawodów – gdzie artysta sztuk walki pokazuje, jak twórczo może on stosować swoje dobrze szlifowane umiejętności – nadal istnieją zasady i protokoły, których należy przestrzegać. Wszystko to uczy dzieci szanować siebie nawzajem, zarówno ich przeciwników i kolegów. Jak bawić się w gry uczciwie i sprawiedliwie. Są to lekcje, które się przydają w codziennym życiu. Trening uczy także korzyści z systematycznej pracy i cierpliwości, dzięki której można osiągnąć założone rezultaty.

5. Nacisk na indywidualne osiągnięcia

W piłce nożnej na placu gry jest tylko 11 zawodników, jednak rzadko się zdarza by jedynie pięć osób było w zespole – co oznacza, że ​​ktoś musi zacząć każdy mecz na ławce. Odnosi się to do większości gier zespołowych. W sportach zespołowych są też konkretne pozycje, przypisane określonym graczom. Chociaż praca zespołowa i sportowa są podkreślane w grach zespołowych, w pewnym momencie trzeba wyjaśnić dziecku, dlaczego nie jest rozgrywającym lub dlaczego jest w składzie rezerwowym. W sportach walki sukces każdego dziecka opiera się na ich indywidualnych zasługach . Twoje dziecko może nie być najbardziej nagradzanym judoką w swojej drużynie, gdyż próbował i przegrał, a nie dlatego, że nie był wystarczająco dobry, aby go wziąć z ławki. Wiedząc, że własne ambicje i umiejętności mogą doprowadzić do sukcesu, zmniejszy to prawdopodobieństwo, że dziecko powie Ci „nienawidzę tego sportu”. Każde dziecko ma okazję do przyszłego rewanżu w przypadku przegranej , a możliwość taka pojawia się już w następnym turnieju.

6. Równość płci

Wielu z Was uważa, że sztuki walki są dla chłopców, mniejsza liczba rodziców rozważa taką formę aktywności dla swoich córek. Jednak sztuki walki są jednym z niewielu sportów, gdzie chłopcy i dziewczęta mogą ćwiczyć razem. Określany pas dla Twojej córki nie będzie trudniej osiągalny niż taki sam stopień wtajemniczenia dla Twojego syna. Sporty walki dają okazję wspólnego ćwiczenia uczenia się od siebie ( nie wspominając już o wygodzie treningu wszystkich dzieci w jednym miejscu na raz ).

7. Trening

Typowy trening sztuk walki często składa się z rozgrzewki, gimnastyki, nauczania i praktykowania ruchów i ewentualnie jakiegoś sparingu. Rozgrzewka i praktyka stanowią większość czasu, a do tego dziecko będzie stale w ruchu – rozciąganie, brzuszki, rzuty, trzymania. Trening każdemu dziecku pomaga nie tylko w naturalnym rozwoju swoich mięśni, ale także pomaga im zbudować silniejszy układ sercowo-naczyniowy. Nawet w najbardziej aktywnych sportach zespołowych takich jak koszykówka czy piłka nożna, dzieci nie skorzystają tyle z treningu, ponieważ często lwią część zajęć stanowi mecz.

8. Stosunek do własnej siły

Pierwszą rzeczą, o jakiej rodzice myślą, kiedy wysyłają swoje dzieci na zajęcia ze sportów walki jest: „Czy moje dziecko będzie ranić innych”. Choć są to uzasadnione obawy, zawsze instruktorzy przypominają uczniom, że techniki, których uczą się podczas pobytu w dojo (z wyjątkiem samoobrony) nie powinny być wykorzystywane do znęcania się nad innymi. Gdy dzieci poznają pewne zasady, nauczą się także szanować swoje nowo nabyte umiejętności i techniki. Zaczną również pogardzać niepotrzebną przemocą.

9. Zawody

Podobnie jak w sportach zespołowych, w judo chodzi o rywalizację. Zawody są dobre dla dzieci, gdyż pozwalają sprawdzić swoje umiejętności i pokazać swoje postępy. W przeciwieństwie do gier zespołowych, przegrany nie może winić nikogo poza samym sobą. Przegrana daję także poczucie szacunku dla przeciwnika, wyzwala również motywację do lepszego występu następnym razem. Każdy turniej to nowy początek.

10. Nie kończący się sezon

Wiele sportów zespołowych, a także niektóre sporty indywidualne w naszym klimacie są związane z określonym sezonem. Sporty walki można trenować przez cały rok, co pozwala dzieciom rozwijać się bardzo szybko.

na postawie postu ze strony www.judowola.wordpress.com